Μονεμβασιά

Εισαγωγή

Τοποθεσία

Γενικά

Ιστορία

Ιδέες

  Ταξιδεύοντας δια θαλάσσης από το Μυρτώο πέλαγος για Λακωνία, λίγο πρίν την ακτή προβάλλει από τη θάλασσα ένας γιγάντιος γυμνός, σαν κούτσουρο βράχος με απότομους γκρεμόυς και ενα οροπέδιο. Εδώ βρίσκεται η μοναδική Πόλη της Μονεμβασιάς. Από μακρυά μόλις που θα υποψιαζόταν κανείς πως αυτός ο παράδοξος βράχος αποκρύπτει έναν τόπο, του αποίου η μοναδική ομορφιά και ησυχία τον γεμάτο φαντασία επισκέπτη σε μεσαιωνικούς χρόνους μεταθέτει.

Αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά ...

 

Η χερσόνησος, που κατοικείται από τον τέταρτο αιώνα, έχει μήκος περίπου 1.700 μ. απλώνεται 300 μ. στη θάλασσα. Το 375 μ.χ. μετά από ένα ισχυρό σεισμό χωρίστηκε από τη στεριά και αργότερα με μια γέφυρα πάλι ξανασυνδέθηκε. Σήμερα ένος μικρός δρόμος οδηγεί από το μώλο στη χερσόνησο. Ο τόπος Μονεμβασιά διαιρείται σε τρία μέρη, στην Πάνω Πόλη και στην Κάτω Πόλη πάνω στη χερσόνησο και στο μέρος Γέφυρα στη στεριά. Ο σταθμός του φερυ-μπόουτ βρίσκεται στο ανατολικό τομέα της προκυμαίας. Από δω για τη Γέφυρα η απόσταση είναι 350 μ. και για την Κάτω Πόλη 1.400 μ.

  Το μέρος της Μονεμβασιάς που βρίσκεται στη στεριά λέγεται Γέφυρα, στα γερμανικά σημαίνει 'Brücke'. Εδώ περνάει η ζωή όπως σε ένα τυπικό ελληνικό χωριό. Τα σπίτια είναι κτισμένα σε μια λουρίδα κυκλικά του κόλπου. Υπάρχουν μερικά μαγαζιά, ταβέρνες, καφετέριες και ξενοδοχεία, που ζουν απο το μέτριο τουρισμό. Στο μώλο ακριβώς βρίσκεται το παλιό ψαρολίμανο. Το λιμάνι για θαλαμηγούς στη νότια άκρη του τόπου είναι νεώτερης κατασκευής και φιλοξενεί εκτός από τις λίγες θαλαμηγούς ακόμα μερικές ψαρόβαρκες.

  Η Κάτω Πόλη βρίσκεται στη νοτιοανατολική γωνιά της χερσονήσου. Η μοναδική είσοδος είναι μια πύλη του τείχους που περικλείει την πόλη. Εδώ καταλήγει σε ενα κόμβο  κυκλοφορίας ο στηνός δρόμος που φτάνει εδώ από τη στεριά δια μέσου του μώλου. Στην άκρη του δρόμου βρίσκονται μερικές θέσεις για παρκάρισμα, που κατά το πλείστον χρησιμοποιούνται γιατί στη πόλη - λόγω των στενών δρόμων της αναγκαστικά δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα.

Κατά τη διάβαση της πόλης φαίνεται να αλλάζει ο χρόνος. Μία καθ'όλα μεσαιωνική πόλη μαγεύει τον επισκέπτη. Μικρά με πέτρες στρωμένα δρομάκια τραβούν μέσα από την Κάτω Πόλη. Τα σπίτια από φυσική πέτρα με τις κεραμιδένιες στέγες τους - μερικά μικρά, άλλα ψηλά αρχοντικά - είναι κατά το πλείστον με μεράκι επισκευασμένα. Δίπλα σε μικρά ξενοδοχεία, ταβέρνες, καφετέριες και μαγαζιά εγκαταστάθηκαν και μερικοί καλλιτέχνες εδώ.

Καθ'οδόν δια μέσου της πόλης μπορεί κανείς να θαυμάσει μια σειρά από διαφορετικές επόχες. Η πιό μεγάλη είναι ο Χριστός ερχόμενος, η οποία, όπως πολλές ελληνικές εκκλησιές, παίρνουν το όνομα από μία εικόνα.

Κάτω Πόλη

για μεγάλες φωτογραφίες,
πατήστε παρακαλώ!

  Ένας ελικοειδής πετροστρωμένος δρόμος οδηγεί στην Πάνω Πόλη, που είναι από πολύ καιρό ακατοίκητη. Η υπέροχη θέα καί μόνο αξίζει την κοπιαστική ανάβαση ιδίως όταν έχει καύσονα. Μόλις φτάσει πάνω ο επισκέπτης θα πρέπει ν'αφήσει το βλέμμα του να πλανηθεί και να ξεκουραστεί προτού ν'αρχίσει καινούρχιες εξερευνήσεις, γιατί εδώ υπάρχουν μόνο στενά δρομάκια γεμάτα με θάμνους, που κάνουν τη διάβαση αρκετά δύσκολη.

Υπάρχουν πολλά να εξερευνήσει κανείς εδώ. Εκτός τα ερείπια του φρουρίου και τα αμέτρητα απομεινάρια από στέρνες, εκκλησίες, καμάρες μπορεί κανείς να θαυμάσει την εκκλησία Αγία Σοφία. Αυτή βρίσκεται στην άκρη του βόρειου απόκρημνου βράχου και το κτίσιμο της τελείωσε τον 13 αιώνα. Το οκταγώνιο εσωτερικό σκεπάζεται από ένα εντυπωσιακό θόλο. 

  Ιστορια:

Η ξεχωριστή στρατηγική θέση της βοήθησε τη Μονεμβασιά επί εκατοντάδες χρόνια να γίνει τόπος καταφυγής και σημαντικός οικονομικός λιμένας (εξαγωγή των περίφημων κρασιών μαλβασίων). Αυτό σήμαινε μία συνεχή ανοδική ευημερία και εξασφάλιζε στους κατοίκους αμέτρητα προνόμια. Νορμανδοί, Γάλλοι σταυροφόροι, Βυζαντινοί, Βενετοί και φυσικά οι σίγουροι για την αξία τους κάτοικοι της Μονεμβασιάς επέδρασαν στην εντυπωσιακή μορφή της πόλης. Μόνο η κυριαρχία των Τούρκων, που το 1715 μετά από μερικές μάχες κατά των Βενετσιάνων απέκτησαν την πόλη, αφού τους κατέβαλαν ένα σημαντικό ποσό, επέφερε το τέλος αυτής της ακμής. Η ευημερία στέρεψε και οι κάτοικοι πήγαν σ'άλλα μέρη της Ελλάδας. Από το 1821 που ελευθερώθηκε η χερσόνησος από έλληνες αγωνιστές της ελευθερίας και μέχρι την έναρξη του τουρισμού η κωμόπολη βρισκόταν σε μια πολλή μέτρια οικονομική κατάσταση.

Διανυκτέρευση

Εξαιτίας του εντυπωσιακού παρασκήνιου είναι ωραία να διανυκτερεύσει κανείς στη χερσόνησο. Επειδή οι τιμές εδώ είναι κατά ένα μέρος αλμύρες και τα δωμάτια το λιγότερο τα Σαββατοκύριακα κατά κανόνα κλεισμένα (εξαιτίας της καλής διασύνθεσης με τα φερυ-μπόουτ έρχονται εδώ πολλοι Αθηναίοι) μια όχι άσχημη εκλογή είναι ένα κατάλυμα στο ανατολικό μέρος Γέφυρα στη στεριά. Διαλέξτε εδώ ένα δωμάτιο με θέα στο λιμάνι και πάτε το βράδυ με ένα μηχανάκι στο θεοσκότεινο δρόμο του μώλου μέχρι την πύλη. Κάνετε μια βραδυνή περιοδεία και κλείστε την με ένα άνετο δείπνο (βραδυνό φαγητό) με συνοδεία κλασσικής μουσικής στη μέση του ιστορικού παρασκήνιου.

Συνδιάστε Έναρξη και αναχώρηση του ταξιδιού

Μεθύστε από τη μαγεία την διαδρομής από  Πόρο ή από άλλη στάση με τα "ιπτάμενα δελφίνα" κατα μήκος της ακτής με κατεύθυνση Μονεμβασιά. Στο γυρισμό μπορεί κανείς να μάθει πολλά για τον ελληνικό τρόπο ζωής, αν πάρει το λεωφορείο για Αθήνα (μια φορά αλλαγή λεωφορείου είναι απαραίτητη).